Niesłyszącym w Urzędzie - będzie łatwiej
Od 1 kwietnia 2012 r. obowiązuje ustawa o języku migowym i innych środkach komunikowania się, która nakłada nowe obowiązki m.in. na administrację samorządową.
Zgodnie z nowymi przepisami gdy niesłyszący nie będzie mógł, przy załatwieniu sprawy urzędowej, skorzystać z pomocy tzw. osoby przybranej (osoby, która ukończyła 16 lat i została przez niego wybrana w celu udzielenia pomocy w załatwieniu sprawy urzędowej) – urząd musi zapewnić przeszkolonego pracownika lub tłumacza w jednej z trzech wymienionych w ustawie form komunikowania się . Chodzi o:
- polski język migowy (PJM) rozumiany jako naturalny wizualno-przestrzenny język komunikowania się,
- system językowo-migowy (SJM) podstawowy środek komunikowania się osób uprawnionych, w którm znaki migowe wspierają wypowiedź dźwiękowo- artykulacyjną,-sposób komunikowania się osób głuchoniemych (SKOGN), podstawowy środek komunikowania się, w którym sposób przekazu komunikatu jest dostosowany do potrzeb wynikających z łącznego występowania dysfunkcji narządu wzroku i słuchu.
Jeśli urząd nie ma przeszkolonego pracownika w w/w metodach komunikowania się musi w celu zrealizowania zgłoszonej sprawy urzędowej zamówić tłumacza PJM, SJM lub SKOGN, może wybierać go tylko spośród osób wpisanych do rejestru prowadzonego, w naszym przypadku, przez Wojewodę Dolnośląskiego. Rejestr będzie prowadzony tylko w formie elektronicznej. Szczegółowe zasady funkcjonowania rejestru określi Minister Pracy i Polityki Socjalnej w drodze rozporządzenia.
Dla osoby uprawnionej usługa tłumacza będzie bezpłatna. Prawo to będzie przysługiwać osobom niepełnosprawnym w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. z 2011r. nr 127, poz. 721, z późn. zm.) Za usługę tłumacza zapłaci urząd.
Osoba niesłysząca, która będzie chciała skorzystać z pomocy w załatwieniu sprawy urzędowej, powinna zgłosić taką potrzebę do właściwego urzędu co najmniej trzy dni robocze przed wybranym przez siebie terminem (wyjątkiem są sytuacje nagłe) . Powinna też wskazać z jakiej metody komunikowania chce skorzystać.
Zgłoszenie powinno być dokonane w formie określonej przez urząd, wzór zgłoszenia musi być dostępny dla osób uprawnionych. Ponadto jeżeli urząd nie może zapewnić usługi tłumacza, musi o tym zawiadomić osobę niepełnosprawną , podać powody oraz wskazać nowy termin realizacji.
Zgodnie z nowymi przepisami osoba realizująca świadczenie jest obowiązana zachować w tajemnicy informacje związane z osobą niepełnosprawną z wyjątkami wskazanymi przez ustawodawcę.
Dodatkowym uprawnieniem osoby niesłyszącej jest możliwość wyboru środków wspierających komunikowanie się m.in. poczty elektronicznej, faksu.
Osoby niesłyszące, członkowie ich rodzin oraz tzw. osoby przybrane będą mogły ubiegać się o dofinansowanie nauki wybranej przez siebie formy komunikacji migowej. Jej koszt będzie refundowany ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.
Z danych Polskiego Związku Głuchych wynika, że w Polsce jest 25,7 tys. osób niesłyszących oraz 33 tys. dorosłych słabosłyszących. W Polsce jest 111 wykładowców języka migowego oraz 232 tłumaczy tego języka.
